Op 12 maart ben ik met mijn gezin in quarantaine gegaan. Mijn vrouw is gestopt met werken, we hebben onze kinderen van de crèche gehaald. Iets later hebben we mijn thuiszorg opgezegd, en voert mijn vrouw mijn wondverzorging nu zelf uit (iets waar ik enorm veel respect voor heb). We zitten niet hermetisch afgesloten van de buitenwereld omdat dat toen moest van de overheid (maatregelen kwamen pas later) maar omdat ik bedacht dat de combinatie kanker en een Corona-besmetting te gevaarlijk voor me zou zijn. Sindsdien hebben we alleen nog contact met familie en vrienden via FaceTime en als ze voor ons slaapkamerraam gaan staan.
Het zou best kunnen dat de buitenwereld pas weer echt veilig voor mij is op het moment dat er een vaccin of een medicijn wordt gevonden. Of tenminste op het moment dat de ziekenhuizen weer op normale capaciteit opereren en ik zeker weet dat ik bij complicaties i.v.m. kanker of een Corona-besmetting geholpen wordt. De komende weken kan ik me geen probleem permitteren, als de ziekenhuizen overlopen worden is de kans groot dat ik niet eens meer hoef te komen.
Toch fantaseer ik over een periode dat de maatregelen van de overheid kunnen worden teruggeschroefd. De kans lijkt me klein dat alles meteen weer helemaal mag zoals vroeger. Er zal een korte of langere tussenperiode zijn waarin mensen zonder onderliggende complicaties weer meer vrijheden krijgen, om ook de economie weer op gang te brengen.
Ik kan me voorstellen dat restaurants weer open mogen. Maar dan wel met restricties. Zoals minder klanten per vierkante meter, en bepaalde regels wat betreft beschermende kleding voor het bedienend personeel. Wellicht mogen er niet meer dan 4 mensen aan een tafel zitten, en moeten er beschermende glazen wanden tussen de verschillende tafels worden gezet. Temperatuurcontrole bij de deur. Een toiletmedewerker die na elk toiletbezoek het toilet ontsmet. En ook een medewerker die de deur opendoet, zodat niet alle klanten aan dezelfde deurkruk hoeven te zitten. Het kan ook dat er een landelijke regel komt dat mensen maximaal 1 of 2 keer per week uit eten mogen, en dat dit met controle van DigiD wordt bijgehouden, om zodoende iedereen de kans te geven naar een restaurant te gaan in tijden van beperktere capaciteit. En mochten de bevindingen van mijn vader betreffende luchtvochtigheid (bij een hoge hoeveelheid water in de lucht is het virus minder besmettelijk) echt blijken te kloppen, is het misschien ook slim om een restaurant of winkel te verplichten zich te voorzien van goede luchtbevochtigers. Er zijn vast nog veel betere ideeën te verzinnen.
Zo kan ik me voorstellen dat er allerlei sectoren zijn die weer open mogen, maar dan wel met bepaalde voorwaarden. Taxi’s die uitgerust worden met beschermend glas rondom de chauffeur, theaters waar tussen elk afzonderlijk stelletje dat op een rij zit anderhalve meter afstand moet worden gehouden (al die lege stoelen zijn niet heel gezellig, maar voor sommige zalen misschien een uitkomst en beter dan de boel dichthouden), kappers die weer mogen knippen maar dan wel met beschermende kleding (er van uitgaande dat tegen die tijd we zo gigantisch veel schorten en mondkapjes hebben voor alle primaire en secundaire vormen van zorg, en voor bijvoorbeeld leraren, dat we ze ook aan minder essentiële professionals ter beschikking kunnen stellen.
Ik zie ook wel voor me dat bepaalde bedrijven vergaande maatregelen nemen en dat zij dan ‘drie sterren’ veilig voor Corona zijn. En dat andere bedrijven daar minder ver in kunnen gaan en dan bijvoorbeeld maar ‘een ster’ krijgen. Het is dan aan de consument bij welk bedrijf hij zich het meest op zijn gemak voelt.
Ik kan me voorstellen dat het in een week als deze, waar het op de IC’s letterlijk een kwestie van leven of dood wordt, niet de grootste prioriteit heeft van onze overheid om te fantaseren over het Nederland dat straks langzaam weer geld gaat uitgeven in de sectoren die nu gesloten zijn, maar het zou helpen als zij nu alvast de regels met potlood op papier zouden zetten. Dan kan je ondernemers nu alvast laten weten waar ze straks aan moeten voldoen als ze als eerste weer open willen. Die ondernemers kunnen hun zaak daar dan samen met hun medewerkers (die nu toch even niks te doen hebben) alvast op inrichten en dan kunnen ze onder die voorwaarden als eerste open op het moment dat de overheid de tijd daar rijp voor acht.
Mijn oproep moge duidelijk zijn: anticipeer nu alvast op een periode dat we Corona nog niet uit de wereld hebben, maar wel op een zo veilig mogelijke manier weer dingen willen doen die vroeger zo vanzelfsprekend waren. En in de tussentijd vrees ik dat ik zelf nog wel wat langer binnen zit, los van wat Rutte voor regels verzint.